این کتیبه سنگی به خط کوفی و زبان فارسی و در سال 513 هجری قمری نوشته شده و بر روی قطعه سنگی به ارتفاع سه و نیم متر قرار گرفته است. این قطعه سنگ به شکل مکعب مستطیل تراش خورده و گوشه های این قطعه سنگ همسو با جهات فرعی است و به همین خاطر از هر جهت قابل مشاهده است.
متن سنگ نبشته خرم آباد یک نوشتار چهار صفحه ای است که از پهنه جنوب شرقی آغاز شده و به پهنه شمال شرقی تمام می گردد. متن کتیبه با جمله بسم الله شروع شده و متون احکامی توسط امیران و حاکمان سلجوقی در آن نوشته شده است. احکامی از قبیل مانع شدن مردم از پوشیدن لباس های ابریشمی و اجازه علف چرانی به دامداران در آن آورده شده است. احداث سنگ نبشته خرم آباد را به یکی از امیران سلجوقی بنام ابوسعید برسق کبیر منسوب کرده اند.
هدف و ایجاد این سنگ نبشته در آن زمان این بوده که مردم از طریق آن بتوانند از موضوع و احکام حکومت خبردار شوند و آیندگان نیز از احکام آن دوره با اطلاع شوند.
در حقیقت موقعیت قرار گیری کتیبه سنگی در آن زمان با هوشمندی صورت گرفته بطوری که یک نقطه ارتباطی و مواصلاتی محسوب می شده است. به عنوان مثال هرکس که از منطقه فلات ایران به عراق سفر می کرد، می بایست از این تنگه عبور می کرد. هم چنین قلعه فلک الافلاک خرم آباد که در زمان ساسانیان ساخته شده در فاصله کمتر از 1000 متر از این کتیبه قرار گرفته که موید مطلب بیان شده است.
نام دیگر این یادمان فرنگی در گذشته برد نوشته بوده است. سنگ نبشته خرم آباد به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
منبع : نشاط آوران
